συναναδείκνυμι

Α [ἀναδείκνυμι]

1. αναγορεύω μαζί («τέμενος ἑαυτῷ ἄσυλον συναναδεικνῡναι», πάπ.)

2. αναγορεύω στο ίδιο αξίωμα («ἑαυτῷ τὸν παῑδα βασιλέα συναναδεικνῡναι» Ζώσ.).